Tydzień szary postanowiła zakończyć wprowadzając do wnętrza trochę koloru.  Mojego ulubionego koloru, czyli czerwonego. Moje upodobania do tego koloru są dość specyficzne, bo choć zawsze go wymieniam jako ulubiony to nie ubieram się na czerwono a i w moim domu oprócz jednej poduszki właściwie nie występuje.

Ale miało być o szarości i o szarości będzie. Czas się z nią pożegnać na jakiś czas. Po tygodniu szarych inspiracji mogę śmiało powiedzieć, że szarość we wnętrzach szczególnie w połączeniu z pastelami, głownie różem, może swobodnie dołączyć do trendów wnętrzarskich 2014.

Szarości z czerwienią. Mnie osobiście kojarzy się to połączenie kolorystyczne ze Świętami. Wystarczy spojrzeć na obrazek poniżej, żeby przyznać mi rację:

źródło:

Tutaj w wersji egzotycznej. Marokański dom z szarymi kanapami i czerwonymi poduszkami.

źródło: Arcaid / ArgusPhoto

Tweedowa szara sofa, oraz czerwony dywan:

źródło:

Szara sofa w mieszkaniu na poddaszu. Jasno i przestronnie. Gdzieniegdzie czerwone akcenty.

źródło:

To wnętrze odmienił jeden śliczny, klasyczny kredens. Bardzo mi się podoba wykorzystanie przestrzeni między oknami na umieszczenie tam biblioteczki:

źródło:

Trochę japoński look, tak jakoś mi się skojarzyło. Dużo koloru tutaj nie ma. Kuchnia działa onieśmielająco. Jak dla mnie za czysto, za sterylnie i trochę smutno.

źródło:

Jasne słońce zawisło nad szarym kamiennym stołem. Ciekawe zestawienie kolorystyczne. Przy tych wszystkich mocnych kolorach krzesła wyglądają bardzo delikatnie, jakby były z patyczków:

źródło:

Dużo szarości i ona jedna okazała lampa w kolorze wiśniowym. Jeden element a tyle potrafi zmienić. Zamieńcie ją na czarną matową i nic już nie byłoby takie same:

źródło:

Bardzo zgrabny salon. Podoba mi się grafika na ścianie, oraz dwa lustra po bokach. Lubię wszelki dzbanuszki, szczególnie w białym wydaniu:

źródło:

Szare półki ciągnące wzdłuż salonu to idealne miejsce na ekspozycję tak zasobnej kolekcji ceramiki. Nowoczesność (kształt kanapy) połączona z klasyką (porcelana na ścianie) :

źródło:

Długo się zastanawiałam, czy w zestawieniu zamieszczać  to zdjęcie, gdyż nie wywołuje ono moich dobrych emocji. Raczej działa przygnębiająco. Jednak uznałam, że zamieszczę je na zasadzie kontrastu do słodkich, romantycznych wnętrz.

źródło:

SYPIALNIE

Urządzając sypialnie w kolorach szaro czerwonych to trochę tak jakby chciało się połączyć dwa przeciwstawne żywioły, np.: ogień i wodę.  Jakby chciano uzyskać dwa cele  spokój i ukojenie szarości z energią czerwieni.

źródło:

Szara tapeta imitująca kamień, dwubarwne rolety, oraz zygzakowaty dywan to kluczowe elementy dla wystroju tej sypialni:

źródło:

Szara ściana i jedna czerwona poduszka, ale jaka. Bardzo mi się spodobała.  Zwróćcie uwagę na kolor drewna z którego jest komoda i dwa regały wokół łóżka, bo to najmodniejszy w 2014 roku odcień miodowy.

źródło:

źródło:

źródło:

Znów sypialnia w amerykańskim stylu, czyli wszystko ułożone na swoim miejscu:

źródło:

Skandynawski look, czyli prosto i pięknie. Oszczędność dekoracji, gdzieniegdzie kropelka czerwieni.

źródło:

Bardzo tu czerwono i to raczej szarość występuje w dodatkach, ale to zdjęcie ma to coś, taki jakiś urok i nie mogłam sobie odmówić przyjemności, żeby go zamieścić.

źródło:

Tak mało a tak dużo,(tak mało kosztują a tak dużo mogą zdziałać), czyli jak fantastycznie mogą podziałać na nastrój we wnętrzu szaro czerwone poduszki:

źródło:

POKÓJ DZIECIĘCY

Tradycyjnie przy szukaniu inspiracji kolorystycznych nie mogłam zapomnieć o najmłodszych. Oto kilka dziecięcych pokoi:

źródło:

Słodki, mały sekretarzyk dla dzieci. Nie zawsze trzeba iść utartą ścieżką i stawiać na biurko. Super sprawa do magnesowa ściana...prawie rymuję.

źródło:

Fajnie urządzony pokoik dla niemowlaka którego wzrok na pewno doceni tą tapetę. Można by zaryzykować stwierdzenie, że rodzice mają zapewnione godziny spokoju, które malec przeznaczy na uważne wpatrywanie się w hieroglify na ścianie:

źródło:

źródło

źródło:

Prześliczne szare łóżeczka dziecięce z dodatkami z moim ulubionym motywem czyli biało czerwoną kratką:

źródło:

A więc kochani szary tydzień uważam za zamknięty. Żałuję, że tak mało z Was udało się namówić do zabawy, liczyłam na większy odzew. Tym bardziej dziękuję osobom które wzięły w nim udział:

marce Benjamin Moore

Mari Filar autorce bloga o wnętrzach

Być może w następnym tygodniu poświęconym kolorom weźmie udział więcej osób, ale o tym przekonamy się pod koniec lutego. Serdecznie Was do tego zachęcam.

Motyw wąsów przewija się w modzie od 2010 roku, ale stał się wszechobecny od 2011 roku, czyli od ponad trzech lat. Pojawiły się one też we wnętrzach w formie tapet, nadruków ściennych a także wyrobów ceramicznych. Ogólnie nie działa na mnie ten motyw jakoś elektryzująco, ale np.: taki zestaw śniadaniowy, jak poniżej mieć bym mogła. Oceńcie sami, czy już dość tych wąsów, czy Wam się już przejadły, czy jeszcze się nimi nie nacieszyliście.

źródło:

Wąsy w wersji szarej poduszki również mi się podoba:

źródło:

W formie grafiki na ścianę:

źródło:

W łazience może pełnić podwójną rolę bo nie dość że zdobi to jeszcze przypomina panu domu o goleniu lub zachęcać do hodowli wąsów:

źródło:

Zgrabny design, czyli czarny zegar ścienny:

źródło:Cena 64zł

Świetna lampa:

źródło:

A teraz wielkoformatowe dekoracje ścienne:

źródło:

źródło:

Najbardziej szokująca aranżacja czyli różowe wąsy na żółtym tle. Patrzysz na wnętrze i nie widzisz nic innego:

źródło:

A w pokoju dziecięcym? Na pewno sprawdzą się fenomenalnie. W postaci małych dekoracji jak np.: takiego wieszadła (wybaczcie bo jak to nazwać, zawieszką, karuzelą??)

źródło: Cena ok 90zł

źródło:

źródło:

Najbardziej wąsy podobają mi się w kolorystyce szaro białej. Po tygodniu szarym podoba mi się wszystko co szare. Zostałam zaprogramowana na ten ten kolor:

źródło:

I jak to jest z tymi wąsami? Podobają się Wam jeszcze?

Tym razem post w zupełnie innym klimacie niż ostatnio poruszane. Będzie słodko, kobieco, romantycznie i pastelowo. Przy okazji szperania na stronie Architectural digest znalazłam dom rodziny Osbournów.

Projekt domu przegotował Martyn Lawrence-Bullard. Miała on nie lada zadanie. Na początku współpracy Sharon (żona Ozzego Osbourna członka legendarnej grupy Black Sabbath) zaprosiła projektanta do swojego starego domu i zapytała:“Powiedz mi co muszę stracić, co mogę zatrzymać i gdzie to wszystko pomieszczę?”. Dlatego też, pierwszym zadaniem projektanta było “odgracenie” starego domu Osbournów. Drugim było wybranie stylu, w którym rzeczy, które pozostawiono, najlepiej by się sprawdziły. Postawiono na styl eklektyczny. Został on tu użyty z niezwykłą precyzją i niezwykłym smakiem.

Wielu z nas boi się tego stylu, bo obawiają się, że ich artystyczna wizja będzie źle odebrana a efekt jaki osiągną to jedynie bałagan i zbiorowisko niepasujących do siebie sprzętów. Warto bliżej przyjrzeć się domowi Osbournów, aby przekonać się że czasem taki mix jest wręcz niedostrzegalny, bo tworzy spójną całość.

Jest naprawdę niezwykły, choć zupełnie nie wyobrażam sobie w nim Ozzego Osbourna – księcia ciemności. Poprzedni ich dom znany z MTV reality show był urządzony w stylu Contemporary Goth (współczesny gotyk). Tutaj projektant spróbował połączyć francuskie antyki, drewniane podłogi, gdzieniegdzie styl wiejski z  drzwiami z epoki wiktoriańskiej.

W holu głównym stoi XIX wieczny pozłacany stolik a towarzyszą mu dwa niezwykłe fotele. Jest to para krzeseł w stylu Louis XVI nazywanych Porter Chairs. W XVI-wiecznej Francji często wykonywane były z trzciny i ze względu na stój wygląd nazywano je  "guérites" co po francusku oznacza strażnika. Używały je głownie osoby starsze i zniedołężniałe, gdyż uważano, świetnie chronią przed przeciągami. Ponieważ mamy do czynienia ze stylem eklektycznym, cudeńka w stylu francuskim połączono z nowoczesną rzeźbą dłoni stworzoną przez Marc’a Quinn’a.

Te pomieszczenie zdecydowanie  bardziej pasuje do księcia ciemności. Przy malowaniu ścian na czarno zastosowano metodę Venetian-plastered .

Salon to zdecydowanie królestwo Sharon. Ściany zostały pomalowane w kolorze antycznej bieli. Ozdabia go kolekcja włoskich lalek zbieranych przez Sharon. Trochę inspiracji zaczerpnięto tu ze stylu skandynawskiego, ale wystarczy spojrzeć na ścianę  po lewej, żeby się przekonać, że to nie koniec niespodzianek.

Fajną dekorację stanowi lampa podłogowa z Ralph Lauren Home. Koszt takiej lampy w przeliczeniu na złotówki wynosi niebagatela ponad 11tys zł. Duży zegar pochodzi ze sklepu Lee Stanton.

Na pewno ciekawym urozmaiceniem salonu jest powieszenie na ścianie przesuwanych drzwi stodoły w kolorze błękitnym.  W ten sposób udekorowane przywodzą na myśl dalekie kraje...mi osobiście kojarzą się z dekoracjami mauretańskimi (sama nie mogę dojść dlaczego). Jeśli chcecie poszukać podobnych cudeniek zajrzyjcie do American Garage.

Dla mnie prawdziwe mistrzostwo w zestawieniu, barw, faktur to jadalnia. Wspaniała kolorystyka łącząca ze sobą turkus, morski błękit, beż, lawendę, fiołki, biel wszystko tak magicznie zestawione że nie można od tego wnętrza oderwać oczu. Przepiękny XIX wieczny, francuski, kryształowy żyrandol prezentuje się w tym wnętrzu perfekcyjnie.

Baśniowa atmosfera jadalni pielęgnowana jest poprzez obraz z wróżką.  Na kominku podziwiać możemy kolekcję butelek z Maxfield.

Z kolei przeciwległą ścianę zdobi XIX wieczne, weneckie lustro. Jednym z elementów, który dodaje tej jadalni szyku i delikatności, jest przepiękna beżowa tapeta. Zakochałam się w tapetach prezentowanych tutaj.

W kuchni znalazło się miejsce na przedmioty vintage, które Sharon kolekcjonuje. Amerykański vintage reprezentują: stara kasa czy koguty pochodzące z starych wiatromierzy. Na mnie ogromne wrażenie zrobiła przepiękna lampa zawieszona nad stołem.

Krzesła w stylu country na zdjęciu poniżej pochodzą od Richard Mulligan a okrągły antyczny stół kupiony został tutaj.

Widok za oknem tez nie pozostawia wiele do życzenia. Piękna przestrzeń.

Piękne dębowe schody do studia nagrań Ozzego zdobią jego złote i platynowe albumy.

Błękitne biuro Sharon zdobią fotografie: William’a Klein’a, Horst P. Horsta, Cecila Beatona i innych znanych fotografów a wszystko wyeksponowane zostało na tle tapety Farrow & Ball.Biurko Sharon:

Czy możecie uwierzyć, że lider Black Sabbath śpi w tym łóżku. Po pierwsze jest ono z baldachimem. Po drugie w odcieniach fioletu. Po trzecie z dekoracjami z kryształków. Ja nie mogę uwierzyć. Prędzej jestem skłonna myśleć, że to kolejny dom pod wynajem...sygnowany nazwiskiem artysty.

źródło:

Podoba mi się właściwie każde wnętrze, choć nie na każde bym się zdecydowała. Mimo zamiłowania do stylu klasycznego we wnętrzach dążę ostatnio do prostoty i ograniczenia ilości sprzętów, więc niektóre z nich są dla mnie po prostu za bardzo przeładowane.

Miedziane lampy to moja miłość nie od dziś. Zawsze preferowałam jednak odmianę retro. Kiedyś znalazła lampę miedzianą na bazarku i opisałam to tutaj. Jednak, gdy zobaczyłam pierwszy raz te miedziane błyszczące kule pokochałam je miłością głęboką. Już jakieś dwa lata temu w moim mieszkaniu, przy okazji stworzenia białej ściany, pojawiły się srebrne kuliste lampy, ale i one nie zaspokajają mojego apetytu na kule.

Sprawa z miedzianymi kulami wygląda podobnie jak z wąsami. Miedź była jednym z trendów w 2012 roku, ale według wszelkich przewidywań będzie również hitem 2014 roku. Jak zresztą też inne przedmioty wykonane z miedzi. Kiedyś wiązano ją głownie ze stylem retro lub np.: rustykalnym a teraz dzięki takim lampom jak poniżej ma szanse trafić do szerszego odbiorcy nastawionego na modne nowoczesne wnętrze.

źródło:

Copper Shade, czyli oryginalny produkt od TOMA DIXONA.

źródło: Cena: 1 775zł

W trochę tańszej formie, czyliLampa wisząca – BALL:

źródło: Cena 459zł

Miedziane lampy i stół w kolorze miodowym, czyli super modnie.

źródło:

Miód i miedź. Jak widać ta dwójka pasuje do siebie idealnie.

źródło:

Miedziane kule i odrobina różu...uwielbiam:

źródło:

źródło:

źródło:

Zastanawiał mnie ten but przy łóżku. Został również stworzony przez Toma Dixona i służy jako przycisk do papieru lub do blokowania drzwi.

źródło: Cena £145.00

Ta lampa ma niekwestionowaną zaletę potrafi ożywić każde nawet najnudniejsze wnętrze:

źródło:

Jadalnia w skandynawskich klimatach i miedziana kula.

źródło:

źródło:

Nadają się zarówno do kuchni (zdjęcie powyżej) jak i do bardzo eleganckiej jadalni:

źródło:

Miedź nadaje wnętrzom blasku. Niezależnie od stylu w jakich są urządzone. Idealnie gładka lustrzana powierzchnia odbija światło przez co wnętrza wydają się większe i jaśniejsze.

źródło:

źródło:

źródło:

źródło:

źródło:

Copper shade jest śliczna i pasuje do tak różnych wnętrz. Gdy pierwszy raz ją zobaczyłam zauroczyła mnie od razu i zapadła głęboko w pamięć. Widziałam ją w tylu miejscach w moim domu.  Potrzebuję głownie lamp wiszących do łazienek a tam ta niekwestionowana królowa wśród lamp 2014 mogłaby się poczuć niekomfortowo. Ja również mogłabym odczuć dyskomfort wydając na nią prawie 1800zł i chowając ją przed światem.

A oto jeszcze inne kształty miedzianych lamp. W ofercie polskich sklepów jest ich całkiem sporo, niektóre są znanych projektantów, specjalnie sprawdzane do Polski i za nie trzeba słono zapłacić, ale są też śliczne miedziane lampy z niewielkie pieniądze:

źródło:

Miedź i szarości? Dla mnie niekwestionowany hit.

źródło:

źródło:

Miedziana lampa przemysłowa HK LIVING

źródło: Cena: 1398zł

źródło:

Lampka miedziana z najnowszego katalogu Bloomingville w sklepie Scandi Concept:

źródło:

źródło:

Miedziana lampa przemysłowa okrągła L HK Living

źródło:Cena 1988zl

Blow Light Copper

źródło: Cena 1634zl

TALLVIK - Lampa stołowa, kolor miedziany

źródło: Cena 122,99zł

A teraz genialne lampy ze sklepu, który właśnie odkryłam – loftbar. Ceny przystępne a lampy śliczne. Sama się zastanawiam nad kupnem. Nie rzucam słów na wiatr oszalejecie na ich punkcie. Ceny jak z Ikei a można mieć w domu coś niepowtarzalnego:

Lampa wisząca Copper Cage

źródło: Cena 379zł

Lampa wisząca Pure Copper

źródło: Cena 295zł

Lampa wisząca Glass Bell

źródło: Cena 319zł

W LoftBar znalazłam jeszcze dwie perełki z najnowszej kolekcji Nordal:

źródło: Cena 259zł

Wygląda ślicznie i egzotycznie. Trochę kojarzy mi się z marokańskimi lampami.

źródło: Cena 295zł

Na koniec zobaczcie jak genialnie miedziana lampa prezentuje się na tle ciemno szarej ściany. Czyli połącznie moich dwóch namiętności szarości i miedzi.

źródło:

Zaczęło się od lamp. I tak podczas szukania inspiracji do kulistych miedzianych lamp znalazłam zdjęcia kuchni o których zawsze marzyłam. Zajrzałam też do mieszkania z którego ta kuchnia pochodzi i wpadłam po uszy. Właścicielka zadała sobie tyle trudu, żeby wyeksponować swoją miłość do miedzianych przedmiotów. Sama w domu posiadam szafkę, na której mam skromną kolekcję miedzianych garnków. Nigdy jej wam wcześniej nie pokazywałam choć zbierałam się od lat:

Zapraszam do mieszkania Farah Malik w Clinton Hill, Brooklyn. Znajduje się tutaj ogromna ilość starych przedmiotów użytkowych, oraz wyrobów rękodzielniczych przywiezionych z całego świata. Mój mąż nazwałby ten dom muzeum a ja mogę podziwiać go za dbałość o szczegóły w każdym wnętrzu. Jest piękny i niepowtarzalny a gdyby nie kilka współczesnych elementów moglibyśmy uważać, że przenieśliśmy się do innej epoki.

Kosze na półkach zostały wyplecione przez kobiety z  Pakistanu i Burkina Faso. Mosiężny czajnik pochodzi z Portugalii. Okap z mosiądzu został kupiony na eBayu za 200 dolarów.

Łyżki drewniane na zdjęciu poniżej pochodzą z podróży do różnych zakątków świata: Tajlandii, Pakistanu, Indii, Nepalu, Tanzanii, Meksyku, Panamy i Libanu. Mosiężny korek do butelki został przywieziony z Libanu. Moździerzu jest od sklepu bengalskiego na Brick Lane w Londynie.

Genialne oprawki na żarówki pochodzą ze sklepu Schoolhouse Electric:

Miedziane ramy obrazów:

Dywan pochodzi ze starożytnego tureckiego bazaru w Gaziantep.

Wełniany koc na łóżku pochodzi z portugalskiej firmy Naturla:

Pościel z koronkowym wykończeniem:

Kolekcja pozłacanej biżuterii:

Zabawka stworzona ręcznie przez kobiety w Zanzibarze i wspaniały karnisz:

Długo się zastanawiałam co przedstawia zdjęcie poniżej. Okazało się, że jest to obrazek Tape #3 by Hannah Cole.

Trzy ręcznie wykute z miedzi lustra, Zwróćcie uwagę na niebywałą dbałość o szczegóły. Nawet uchwyt na papier toaletowy nie jest dobrany przypadkowo. Łazienka jest prześliczna białe płytki ze złotym dekorem, oldschoolowa umywalka i klozet.

Wieszak obok lustra to pakistański uchwyt do drzwi:

Kolekcja mydeł z Libanu, Syrii, Francji,Włoch, Portugalii, Hiszpanii, Kenii i Turcji:

Szafka pochodzi z lombardu w Toronto:

Miski pochodzą z Turcji, Pakistanu, Japonii, Chin, Włoch i Meksyku. Ręcznie robiony z liści palmowych koszyk przywieziony został z Pakistanu

źródło:

Fotografie:  Maxwell Tielman

Powiem Wam jedno. Gdyby ktoś dał by mi możliwość zamieszkania w takim mieszkaniu wprowadziłabym się tam z dnia na dzień. Choć cały urok w posiadaniu takich zabytków techniki jest w tym, że się je kolekcjonuje samodzielnie a z każdą zdobyczą wiąże się inna historia. Jest to dom w 100% w moim stylu. Doceniam każdy detal a najbardziej podoba mi się kuchnia i łazienka choć w sypialni pościel wykończona koronką przypomniała mi dzieciństwo i spanie u babci. Moja babcia po wojnie przeprowadzając się ze wsi do Warszawy zabrała z domu rodzinnego wiano w postaci właśnie tak obszytych kompletów pościeli.

No i jak widzicie na długo się nie rozstałam z szarością. Już nie mogę się doczekać ostatniego tygodnia miesiąca, żeby wybrać inny kolor tygodnia. A może macie jakieś propozycje. Jaki kolor chcecie oglądać przez tydzień? Napiszcie proszę w komentarzach. Tygodni w roku jest dużo więc na pewno spełnię każde Wasze życzenie. Stworzyłam też ankietę która być może ułatwi Wam wybór:

Pisząc post o lampach miedzianych okazało się, że miedź świetnie sprawdza się w szarych wnętrzach. Nadaje im blasku, ożywia.

Szara sypialnia z dodatkami w kolorze miedzi:

źródło:

źródło:

Popatrzcie na te stołki. Są naprawdę świetne:

źródło

Jeśli podobają Wam się te stołki to możecie je kupić tutaj.Pochodzą z kolekcji House Doctor.

źródło: Cena: £150

ŁAZIENKA

Łazienka w szarościach ze starą miedzianą wanną:

źródło:

Kto ma ochotę na kąpiel? To się nazywa relaks, za oknem mróz, w kominku ogień a w wannie gorąca aromatyczna kąpiel:

źródło:

źródło:

Ciemno szara ściana, ciemne drewno i miedziana lampka. Najlepszy przykład na to jak kolor miedziany może ożywić wnętrze :

źródło:

Szara jadalnia, bardzo ciekawa ceglana podłoga i miedziana lampa zwisająca nad stołem:

źródło:

źródło:

Bardzo stonowana kompozycja szarości:

źródło:

źródło:

A teraz najpiękniejsze trio sezonu pastelowy róż połączony z matową szarością i blaskiem miedzi. Bardzo kobiece wnętrza.

źródło:

Sypialnia by Calvin Klein, czyli szaro miedziane połączenie (pewnie powinnam napisać szaro brązowe, ale ja teraz wszędzie widzę miedź):

źródło:

Piękne miedziane dodatki możecie zobaczyć w nowej kolekcji H&M Home:

źródło:

Na koniec kolekcja miedzianych przedmiotów. Moim marzenie kiedyś było zebranie kolekcji starych miedzianych garnków, lecz w chwili kiedy się do tego zabierałam stać mnie było jedynie na małe miniatury kolekcjonerskie. I tak stałam się posiadaczką małych imbryczków, rondelków, czy patelenek.

źródło:

Jeden garnek miedziany z kolekcji Ballarini IL RAME kosztuje ok 700zł-900zł. Patelnia 1000zł. Chyba nadal mnie nie stać na takie garnki ale przynajmniej przeszła mi na nie ochota jaka miałam wcześniej:

źródło:

Lindsey Adelman jest projektantką i producentką niezwykłego oświetlenia z Manhatanu. Jej prace inspirowane są strukturalnymi formami zaczerpniętymi z natury. Większość lamp wygląda jak powyginane korzenie drzew czy gałęzie znalezione w lesie. Jej prace to niezwykłe połączenie szkła zrobionego samodzielnie z częścią metalową zrobioną maszynowo.

To właśnie to zdjęcie sprawiło, że zainteresowałam się pracami Lindsey Adelman.

Każda lampa jest niepowtarzalna dzięki samodzielnie wytworzonym formom szklanym:

Najróżniejsze kształty i rozmiary, lampy wiszące i stojące Studio Lindsey proponuje bardzo różnorodną ofertę oświetlania:

Lampy stworzone przez Lidsey to prawdziwe dzieła sztuki:

A tak wygląda praca Lindsey:

źródło:

Dawno, dawno temu podczas zbierania informacji do wpisu o loftach  miałam okazję poznać kilka ikon światowego designu. Zauroczyły mnie efekty jakie można osiągnąć we wnętrzu eksponując w nim taką “perełkę” należącą do kanonu wzornictwa. Zresztą już podczas wizyty na wystawie o designie lat 50 i 60 zaczęłam zwracać uwagę na ...krzesła. I wtedy się zaczęło. Minęło kilka lat i  co tu dużo mówić nie zdradzając mojej głównej miłości, czyli klasyki zaczęłam podkochiwać się w modernizmie. W moim domu próżno by szukać perełek światowego designu, dlatego może stylizacje na których takie krzesła się pojawiają od razu przyciągają mój wzrok. Zbieram te zdjęcia od lat i uzbierała się już kilkaset megowa kolekcja. Stwierdziłam to jest ten czas – długie zimowe wieczory, żeby ten materiał usystematyzować. I tak powstał cykl KRZESŁO W ROLI GŁÓWNEJ.

Dzisiejszy post, a także następne w przygotowaniu, będzie o tym, jak jeden niepozorny mebel może zmienić charakter wnętrza. Przy okazji pokazywania prac Richard Powers’a, zwracałam już na to uwagę.

Zacznijmy od samych podstaw, czyli od krzeseł EAMESA.

Krzesła Eamesy nazywane od nazwiska projektantów Charlesa i Ray Eames. To jedna z najbardziej twórczych, oraz oryginalnych par w historii światowego designu.

Charles Eames urodził się w 1907 roku w St. Luis. Rozpoczął studia na Uniwersytecie Waszyngtona. W 1939 roku został dziekanem wydziału projektowania w Cranbrook Academy of Art, gdzie poznał Ray Kaiser urodzoną w 1912r Kalifornii, która studiowała na wydziale tkactwa. W 1941 roku Charles i Ray pobrali się i zamieszkali w Kalifornii.

Charles był odpowiedzialny za szczegóły techniczne, produkcyjne i surowcowe ich projektów. To on śledził nowe technologie, eksperymentował i szukał nowych rozwiązań. Natomiast Ray zwracała uwagę na estetykę, przestrzeń i formę ich prac.

Czytaj więcej: tutaj

Ich przesłaniem było:

“ofiarować jak najwięcej najlepszych rzeczy jak największej liczbie ludzi za najmniejsze pieniądze”

Na pierwszy ogień idzie krzesło znane z postu o loftach, czyli EAMES PLASTIC SIDE CHAIR EPC /DSR (Dining Height Side Chair) (tutaj) zaprojektowane w 1950r.

Cena: 1012zł

Następnie model został nieco zmodyfikowany i do typowego EPC dodano podstawę z drewna i tak powstała DSWDINING HEIGHT SIDE CHAIR WOODEN BASE:

źródło:Cena:1342,84zł

Jeśli chodzi o krzesło Eames to trudno spodziewać się po nim, że swoją obecnością odmieni całe wnętrze..ale stanowić może ciekawy element kolorystyczny. Bogactwo kolorów jest przeogromne począwszy od kolorów podstawowych poprzez piękne pastele a skończywszy na ożywczych neonach.

Spróbuje je usystematyzować kolorystycznie.

Zacznijmy od optymistycznego ŻÓŁTEGO:

źródło:

źródło:

źródło:

Matowe – pudrowe

źródło:

Następnie przejdźmy do klasyki czy tradycyjna czerń  i biel:

CZARNE:

źródło:

źródło:

Źródło

źródło:

źródło:

BIAŁE:

źródło:

źródło:

źródło:

Źródło:

Na zdjęciu powyżej oprócz klasycznych DSR zainteresowała mnie lampa. Okazuje się, że taką lampę można skonstruować samodzielnie...wszystkie elementy można zobaczyć tutaj.

Źródło

Instrukcję krok po kroku ze schematem znajdziecie tutaj.

Źródło:

źródło:

Źródło:

źródło:

źródło:

źródło:

źródło:

źródło:

źródło:

źródło:

źródło:

źródło:

Źródło:

źródło:

źródło:

źródło:

źródło:

źródło:

Źródło:

NIEBIESKIE:

źródło:

źródło:

źródło:

źródło:

źródło:

CZERWONE:

źródło:

źródło:

źródło:

źródło:

źródło:

Źródło

POMARAŃCZOWE:

źródło:

RÓŻOWE:

źródło:

źródło:

ZIELONE:

źródło:

źródło:

Eamesy są wszechobecne. Chciałabym, żeby choć jeden trafił do mojego domu.  Najlepiej gdyby był w kolorze biały.

Więcej o Eames’ach możecie poczytać tutaj, gdzie Marysia opowiada o ikonach designu.

Dziś nie mogłam się wprost oprzeć, aby nie zaprosić Was na 12ha ranczo w Kalifornii. Uwierzcie mi, że patrząc na te wnętrza nigdy nie pomyślałabym, że to właśnie ranczo. W całym domu nie ma ani jednego elementu nawiązującego do scenerii w jakiej jest on położony. W domu znajdują się bardzo klimatyczne meble i wnętrza jak z lat 50tych. Gdyby były czarnobiałe można je śmiało wziąć jak za zdjęcia wnętrz z tamtych czasów. To dzięki wspólnej pracy projektanta Charlesa de Lislei architektaIana Moellera udało się stworzyć coś tak fantastycznego.

Gdyby nie zdjęcie poniżej i fotel, który mnie zainspirował w ogóle bym tam nie trafiła. Fotel pochodzi Danii i został zaprojektowany w 1940. Uwagę zwraca też lampa od Gio Ponti.

Bazując na 25 latach doświadczenia zawodowego przy projektowaniu wzornictwa przemysłowego (ceramiki, metaloplastyki), mebli, wnętrz - Charles de Lisle stworzył wyjątkową i piękną przestrzeń. 

Co je wyróżnia:

* boazeria w pięknym miodowym kolorze

* meble oparte na designie z lata 50

* nietypowe oświetlenie

* ciepła kolorystyka

Projektant najwięcej serca włożył w zaprojektowanie kuchni. Nie jest to dom całoroczny a tylko letnia rezydencja czteroosobowej rodziny pochodzącej z San Francisco. Kuchnia jest dla nim najważniejszym pomieszczeniem w którym toczy się całe życie rodzinne dlatego ma się szczególnie wyróżniać. I  wyróżnia się, między innymi za sprawą multikolorowych kafelków na ścianie pochodzących od Heath Ceramics. Bardzo podoba mis się kolorystyka wnętrz utrzymana w tonacji kolorów ziemi :

Stołki barowe kupione zostały w McGuire, ale zmieniono im tapicerkę i tkanina pochodzi ze sklepu Lee Jofa.

Lubię szafki pomalowane w ten sposób. Pastele na tle naturalnego drewna? Podoba mi się szczególnie, że to łazienka a wygląda jak kredens.

Co na pewno zwróciło Waszą uwagę to...żyrandol. Ja sama nazwała bym go patyczakiem...czyż nie jest podobny? Stworzył go sam projektant Charles de Lisle.

Fotografia wisząca nad komodą jest autorstwa Catherine Wagner, dywan zaś pochodzi z Maroka:

Sposób na starą komodę szafkę...fototapeta. Ostatnio coraz bardziej popularne jest przerabianie szafek za pomocą folii z nadrukiem. Jednak mebel poniżej nie jest ozdobiony zwykłą folią. Piękna szafka z mahoniu została oklejona kawałkiem jedwabiu z nadrukiem. Projektant dbał o szlachetność materiałów w każdym detalu. Całości dopełnia intrygujące zdjęcie autorstwa Paula Schiek’a. Popatrzcie jak pięknie łączą się ze sobą drewno w ciepłej tonacji oraz kolor szmaragdowy.

Tego się nikt nie spodziewał...kolor różowy w palecie barw dla tego apartamentu...zaskakujące i orzeźwiające. A jednak różowy został użyty na tarasie już poza rezydencją. Zamiast stolików kawałki drewna.

Piękny granatowy fotel jest autorstwa Erwana&Ronan Bourollec i nazywa się Facett ­ 2005. Więcej informacji o nim znajdziecie tu. Piękna, prosta lampa pochodzi z LucePlan a stojąca pod oknem pufa – stołek to model zaprojektowany w 1962 roku przez Gretę Jalk  Grete Jalk stool.

Zielona sofa to reprodukcja sofy znanej firmy Dunbar produkującej meble od 1910 roku a zaprojektowanej przez Edwarda Wormleya.

Źródło: Charles de Lisle

źródło:

Musztardowe fotele to French Art Deco Chair zaprojektowane przez Michael’a Smith’a.

źródło:

Ostatnio ogarnęło mnie zamiłowanie do hoteli. Nie wiem co mnie opętało. Większość życia uważałam je jako zło konieczne. Nie myślałam o niech jako o perełkach architektonicznych. Nigdy nie pomyślałam, że będę chciała pojechać do hotelu dla samej przyjemności spędzenia w nim nocy.  Szwecja to kraj magiczny nic dziwnego, że ma też tak urocze miejsca jak Ett Hem Hotel. Popatrzcie i zakochajcie się w samej architekturze. Jest co podziwiać. Zaprojektowany przez Fredrika Dahlberga budynek z 1910 roku, został odrestaurowany i przekształcony w hotel przez brytyjską projektantkę Ilse Crawford z Studioilse, oraz właścicielkę Jeanette Mix.

Śniadanie w ogrodzie czy może po dachem w zimowym ogrodzie. Oba są przepiękne.

Masz chwilkę na lekturę? To dobrze bo biblioteka zachęca do zapoznania się z dość sporą kolekcją książek.

Śliczna klimatyczna kuchnia. Zwróćcie uwagę na żyrandol. Wszystkie żyrandole w rezydencji są oryginalnymi antykami. Nie wiem jak Wy ale ja w takiej kuchni czułabym się bardzo komfortowo szczególnie, że nie jest ona dostępna dla gości. Właściciele, chcą, aby każdy czuł się w hotelu komfortowo jakby był z wizytą u przyjaciół, dlatego nie ma w nim sztywnej atmosfery. Dopuszczalne jest zejście w nocy w kapciach do lodówki i poczęstowanie się kawałkiem ciasta.

Dwanaście sypialni na piętrze zostało zaprojektowane jak w prywatnej rezydencji. Nie czuć tu typowego klimatu hotelu. Drewniana podłoga w jodełkę, neutralne kolory ścian, piękny piec kaflowy oraz łózko z baldachimem.

Połączenie balustrady z mosiądzu, skórzanego fotela, oraz miedzianego naczynia plus złota komoda na wysoki połysk. Dla mnie majstersztyk. Oczywiście bez obrazu to nie byłoby to. Piękny. Taki trochę jesienny klimat.

Sypialnia w nieco nowocześniejszym wydaniu. Fajna futrzana ławka w nogach łóżka. Nie bardzo podoba mi się ten odcień ściany. Wygląda trochę jak wnętrze kartonowego pudełka:

Piękna marmurowa wanna, a wokół drewniana podłoga w jodełkę. Piękna bateria w kolorze złota, oraz wieszak na ręczniki. Gdyby to był mój dom już martwiłabym się o podłogę.

Bajeczny piec kaflowy.

 Z tematami jakie wybieram na posty jest trochę tak jak z nitką i kłębkiem...przesuwam się z jednego na drugi jak po nitce do kłębka. Jeden post rozpala moją ciekawość i prowokuje do napisania drugiego, w celu zgłębienia nieznanego tematu. Tam właśnie było w przypadku domu Osbournów. W opisie ich historii przeczytałam, że poprzedni dom w jakim mieszkali był urządzony w stylu contemporary goth! Współczesny gotyk? A co to takiego?

Szukałam, szperałam i się zbulwersowałam...bo przy okazji szukania znalazłam zdjęcia kościoła zamienionego w mieszkanie. Jak to możliwe, że sprzedaje się kościoły?

Mniej więcej w tym samym czasie wpadła mi w ręce książka ... (a ponieważ nie było to jakiś czas  temu ...jak zwykle wpis rozpoczęty i porzucony...nie pamiętam już tytułu...wiem tylko, ze jedna z osób tam opisywanych zajmowała się sprzedażą kościołów w Holandii...ot taki “zwyczajny” agent nieruchomości, ale wprawiło mnie to w osłupienie....”jak to?”

I co się okazało? Że to nie świętokradztwo a proceder trwający już od jakiegoś czasu.

Fakty mówią same za siebie :

”W ciągu najbliższych 10 lat w Holandii będzie sprzedanych ponad 1200 kościołów – tak uważa Mickey Bosschert z holenderskiego biura nieruchomości pośredniczącego w sprzedaży nieruchomości religijnych. Niektóre świątynie mają być zburzone, a pozostałe – przeznaczone na inne cele.”Źródło: GlobalPost.com

Poniżej wnętrze kościoła przekształcone na wnętrze mieszkalne przez Studio Zecc:

Źródło:

Dla większości ludzi w Polsce tego typu działania byłyby świętokradztwem. Od razu odezwały by się głosy tych, których uczucia religijne zostałyby urażone. Już wyobrażam sobie tłumy w obronie kościoła, który miałby być sprzedany. Wierne fanki ks. Rydzyka zapewne zorganizowałyby jakieś pikiety i demonstracje. A  w Holandii? No cóż. Faktem jest, że od pewnego czasu Holandia przechodzi przez kryzys wiary a dechrystianizacja jest tam najbardziej widoczna.

”Nie tak dawno temu wielkie zainteresowanie międzynarodowe wzbudziła sprzedaż kościoła dominikanek w Maastricht, który przekształcony został w księgarnię. Zdaniem brytyjskiej gazety „The Guardian”, to najpiękniejsza księgarnia na świecie.”Źródło: GlobalPost.com

Na zdjęciu poniżej próba udomowienia chłodnych murów kościoła w Kyloe.  Jest to maleńka wioska w północnej Anglii, która liczy niewiele ponad trzystu mieszkańców. I jak się okazuje nawet w tak niewielkiej, zamkniętej społeczności stary gregoriański kościół, który został przemieniony w dom. Za tą zmianą stoją Sally Onions i Ian Bottomley, którzy wyremontowali kościół, który przez lata coraz bardziej niszczał. Całkowity koszt remontu i adaptacji budynku kosztował 300 tys. funtów, czyli przeszło 1 200 000 zł. Oczywiście każdy sam może wydać opinię co sądzi o tego typu działaniach, ale przy okazji tego budynku doszedł jelcze jeden argument po stronie tych, którzy nie widzą w tym nic zdrożnego. A mianowicie trzeba zadać pytanie, mieć czy nie mieć, tzn. albo oddać w prywatne ręce i cieszyć się świetnością starego budynku przez kolejne lata, albo pozostawić bez remontu jak stanie się kompletną ruiną i się rozpadnie. Bo  czy kościół stać byłoby na taki remont?

Obiektywnie rzecz ujmując wygląda to dość dziwnie. Zdecydowanie bardziej przemawia do mnie wprowadzenie do tego typu wnętrz nowoczesności przez co zaprzeczamy dawnemu sakralnemu charakterowi a nie próba nadania przytulności np.przez przykrycie łóżka wzorzystą kapą. Mama nieodparte wrażenie jakby ktoś wysunął z tego miejsca ołtarz i na chwilę wstawił łóżko. Dla mnie wystrój ma charakter tymczasowy ,co na pewno nie jest zaletą tego wnętrza.

Źródło:

Styl określany mianem współczesnego gotyku nie musi koniecznie kojarzyć nam się z kościołem, choć tam niewątpliwie zainscenizowanie go tam nie jest trudne. Jednak inne wnętrza też się do tego nadają o ile już od wstępnych etapów projektowania domu przewidziało się  w jakim kierunku podążą nasze style i gusta. Wystarczyło wcześniej zaplanować odpowiednie detale architektoniczne i każdy może mieć swój gotycki zamek.

Za projekt wnętrz w tym domu odpowiada Jamie Beckwith. Założeniem salonu jest spójne połączenie przestrzeni wewnątrz domu z przestrzenią zewnątrz. Większość tkanin w salonie jest wodoodpornych żeby goście wracając znad basenu mogli usiąść na sofie.

Ścianę z kominkiem pokrywa trawertyn a podłogi są epoksydowe.

Kiedy patrzę na te schody to mam przed oczami ambonę w gotyckim kościele. Podobny styl wykończenia.

Źródło:

Wspaniały fotel Portia dostępny w ArteFacto.

Współczesny gotyk najbardziej podoba mi się w wydaniu, gdzie architektura gotycka przeplata się z nowoczesnym designem. Zdecydowanie nie podoba mi się stosowanie w wystroju wnętrz elementów typowych dla tego nurtu architektonicznego. Jedne z pierwszych zdjęć na jakie natrafiłam obrzydziło mi zdecydowanie tego typu stylistykę, popatrzcie sami:

Źródło:

Jak stworzyć współczesne wnętrze gotyckie?

Nie można się bać koloru czarnego. Czarne ściany, czarne meble, wszystko bogato zdobione:

Wnętrza powinny być tajemnicze i nieść w sobie coś dramatycznego. Na zdjęciu powyżej pominięto jeden z kluczowych elementów wystroju w stylu współczesnego gotyku a mianowicie odpowiednia dekoracja okien. Ok, okna nie muszą być strzeliste ale żaluzje to zbyt duża wycieczka w stronę współczesności. Zasłony powinny się ciągnąc do podłogi. Zastosowanie materiałów też jest ważne. Powinny być to grube i miękkie tkaniny.

źródło:

Kolejną cechą stylu gotyckiego jest zastosowanie we wnętrzach bogato zdobionych mebli z kutego żelaza, a także innych elementów wystroju jak świeczniki, lampy, żyrandole:

źródło:

Komu się to podoba? Mnie nie!

Najlepsze burgery w mieście tylko w Śródmieście. Nie mylcie z dzielnicą w Warszawy. To piękny lokal w Gdyni. Za wspaniałe zdjęcia, za które odpowiedzialny jest Tomirri:

.

Fajnie promować polskie wnętrza. Nie tylko mieszkalne, ale też użytkowe. Miejsce w którym możemy zjeść fast fooda wcale nie musi wyglądać obskurnie, nie musi kojarzyć nam się z budką na skrzyżowaniu ulic. Może wyglądać tak jak ten bar, tutaj można spędzić długie godziny a nie szybko zamówić i wyjść.

Świetne lampy, świetny klimat. Ostatnio ogromnie podobają mi się takie właśnie połączenia kolorystyczne – czarny z drewnem w ciepłym odcieniu. Pomimo, że nie ma tu elementów złotych wszystko utrzymane w tonacji czarno-złotej za pomocą odpowiedniego oświetlenia.

A oto i bohater tego wnętrza:

Żeby nie rzucać słów na wiatr rozpoczynam cykl: polskie wnętrza, gdzie będę przyglądać najfajniejszym projektom zrealizowanym w Polsce. Póki co dorzucam do niego lofty o których już pisałam: lofty w Żyrardowie, lofty Warszawa Woronicza. Promujmy to co polskie!

Cudze chwalicie,
Swego nie znacie,
Sami nie wiecie,
Co posiadacie.

Kolejne odkrycie z cyklu:

Zaskoczyły mnie te wnętrza. Bardzo pozytywnie zaskoczyły. Szukamy pięknych wnętrz na całym świecie a sami potrafimy stworzyć coś tak odświeżającego i inspirującego. Zajrzyjmy do własnych domów. Jak wiele z nich wzorowanych jest na skandynawskich wnętrzach ja wiele zawiera elementy vintage, jak często kupując niejeden magazyn wnętrzarski już wiemy co będzie w środku? Nawet okładki kolejnych numerów są do siebie tak podobne, że nie wiemy czy to nowy numer, czy stary który mamy w domu.

A tu proszę zaskoczenie. Zapraszam do świata stworzonego przez Magdalenę Adamus z pracowni Loft. Zdjęcia:

Jadalnia zatopiona w szarościach: szare krzesła, stół, komody. Zarówno stół jak i komody pomalowane są farbą o tym samym odcieniu grafitu, albo z jednej kolekcji mebli, albo zrobione na zamówienie i przemalowane na ten kolor. Może ktoś potrafi rozwiązać tę zagadkę? Ja szukałam, ale nie znalazłam podobnych. Szczególnie zwraca uwagę ciekawie zdobiony stół. Dzięki ażurowym nóżkom wygląda bardzo lekko.

Wspaniałe lampy octo 4240:

źródło: cena: od 2 830 PLN

Na komodzie stoją dwie lampki od Toma Dixona:

źródło:

Za co trzeba chwalić te wnętrza? Za piękny design i przede wszystkim nie oczywisty. Nie sięgnięto tu po wszystkim znane ikony designu (jak np. eamsy)  tylko wybrano takie meble, które nadają wnętrzom smak. Zupełnie inny poziom, trudny do osiągnięcia przez wielu współczesnych projektantów wnętrz.

Na tle szarości świetnie prezentują się kolorowe krzesła o kręconych nóżkach.

Uwielbiam wnętrza tego domu w całości i bez wyjątku, ale najbardziej podziwiam ten perfekcjonizm w doborze detali.

Wspaniałe fotele, podobne można kupić tutaj - manila bu 2031:

źródło:

Bardzo fajny stolik kawowy:

Podobne stoliki Medley dostępne tutaj:

źródło: cena:530zł

Dwa fotele klubowe w stylu lat 50 tych w kolorze czerwonym i fioletowym:

Podobne fotele tworzy z oryginalnych wzorów mebli z lat 50 tych bibalo design:

źródło: cena:890zł

Piękne duńskie lampy Cube:

źródło: Cena: 549zł

Lampa smithfield s:

źródło: cena: od 3 200

Lampa i.cono:

źródło: cena: od 3 065

źródło:

Kochani, bierzcie udział w ankiecie co do wyboru koloru na tydzień kolorów. Na razie wszystko wskazuje, że najbliższy tydzień kolorów, który odbędzie się od 21.02-28.02 będzie poświęcony kolorowi pomarańczowemu. Wszystko może się jeszcze zmienić więc zapraszam do zabawy.

Jak się robi loft po szwedzku? Odpowiedź może być tylko jedna: Na biało!

Zapraszam do dwupiętrowego loftu w Sztokholmie, w  którym znajdują się: cztery pokoje, kuchnia, wspaniała łazienka, oraz dwie sypialnie:

Najbardziej w tym wnętrzu podoba mi się ten szklany chodnik łączący malutkie “biuro” z częścią wypoczynkową. Dzięki zastosowaniu szklanej podłogi do wnętrza wpada więcej światła z okien dachowych.

Biel z odrobiną szarości i ciepłe drewno, oto przepis na to wnętrze. Do tego nie rzucający się w oczy design jak komplet wypoczynkowy Barcelona, również w kolorze białym. Gdzieniegdzie typowe dla Skandynawii ozdoby jak dekoracja stojąca na oknie.

Ogromny wpływ na wnętrza daje orzechowa podłoga z olejowanego drewna. Nadaje ciepła białym ścianom, oraz elementom z szkła i stali:

Zamiast białego drewna metal i szkło. Nie przeszkadza to jednak stworzyć wnętrze przytulne i zarazem bardzo eleganckie.

W salonie widać wpływ Ikea. Mamy tu znanych reprezentantów tej marki.

Zobaczcie jak wykorzystano tu każdą wolną przestrzeń. Mała wnęka zamieniona na domowe biuro. Dużo szafek tak potrzebnych w każdym mieszkaniu pozwalających ukryć o co niewygodne dla oka. Na to sprytnie wycięty drewniany blat i mamy biurko. Fotel, lampa i mamy strefę relaksu - do zatopienia się z książką.

W tej niewielkiej  sypialni cały klimat zawdzięczamy pięknej błyszczącej narzucie. Wygląda jak ikeowska STRANDVETE (koszt 429zł).Be niej byłoby za biało. Czulibyśmy się jak w schowku na szczotki.

Praktyczna wbudowana szafa zajmuje cała ścianę sypialni  i zapewnia sporo miejsca na ubrania. Zwróciłam uwagę, że właściciele loftu zadbali nie tylko o walory estetyczne pomieszczeń, ale też na ich funkcjonalność. Nie brakuje tu powierzchni do przechowywania.

źródło:

Inspiracją do podjęcia dzisiejszego tematu jest piękne zdjęcie Iaina McKella z albumu zatytułowanego “The New Gypsies”. Bardzo mi się spodobał i na długo w pamięć zapadła mi ta szmaragdowa suknia.

źródło:

Zobaczcie jak wyglądają i mieszkają współcześni cyganie. Te obrazy naprawdę robią wrażenie.

źródło:

Wracając do tematu szmaragdowej zieleni we wnętrzach to kolor ten, stał się niezwykle popularny zarówno w dodatkach i całych aranżacjach już w zeszłym roku.  Był to nawet kolor roku według Pantone. Można by przypuszczać, że kariera tego koloru we wnętrzach dopiero się rozkręci, ale mimo pozytywnych prognoz na 2014 nie jest on wiodącym kolorem w kolekcjach znanych marek wnętrzarskich. Owszem w kolekcjach pojawiają się niewielkie, niemal niezauważalne, akcenty w tym kolorze, ale triumfy święcą szary, kolory pastelowe z naciskiem na różowy, oraz miedź!

Odcień szmaragdu idealnie współgra z  bielą, paletą beży i złota. Wnętrza ubrane w ten kolor wydają się bardziej wyrafinowane, eleganckie, wręcz królewskie.

Nic dziwnego, że szmaragd był ulubionym kamieniem Kleopatry:

źródło:

Śliczne szmaragdowe kieliszki:

źródło:

Dodatki w kolorze szmaragdowym sprawiły, że salon jest bardziej szlachetny. Typowe kanapy w odcieniu beżu oraz nieszczególny stolik dzięki odpowiedniej aranżacji i doborze kolorów zmieniły się w bardzo wysmakowane wnętrze. A teraz wyobraźcie sobie, gdyby zabrać te wszystkie szmaragdowe elementy. Zostałaby...nuda... 

źródło:

Czasami jednak można przesadzić z ilością dodatków. Zresztą to nie wina koloru, ale  ogólnej kompozycji. Wszystkiego jest tu za dużo.

Szmaragdowy na ścianie daje odczucie tajemniczości. Ja jednak wolę zieleń w dodatkach. Pomimo zbalansowania zieleni bielą te wnętrze mnie nie przekonuje.

źródło:

Kolor szmaragdowy doskonale odnajduje się w połączeniu z szarością i czernią.Jest wtedy bardziej ujarzmiony, bardziej dystyngowany. Zobaczcie ta piękną aranżację:

Paryski szyk i elegancja to temat na dłuższy post na który pewnie się wkrótce zdecyduję. Dziś chciałabym Wam przedstawić najnowszą propozycję H&M: “stonowane, naturalne kolory, delikatne marszczenia i wzory przywodzące na myśl Paryż”. Brzmi kusząco. Dla mnie tym bardziej, że sięgnięto po moje ulubione kolory ostatnio, czyli szary i różowy.

Szukałam i niestety się zawiodłam. Nie znalazłam bowiem, ani poduszki, ani pościeli z rysunkiem przedstawianym poniżej. A szkoda!

Gdzie jest ten obrus z grafiką, ja się pytam? Eh, H&M rozbudził moje emocja a później ostudził kubłem zimnej wody jak w lany poniedziałek. Skąd skojarzenie z poniedziałkiem bo taki obrus z grafiką świetnie by się sprawdził na Wielkanocnym stole. Kontrast z kolorowymi pisankami, czy żółtymi jajkami gwarantowany. Szkoda, że nie do dostania w Polsce.

Oto co można z kolekcji kupić w polskim sklepie H&M Home:

źródło:

Odkąd napisałam pierwszy post o loftach Woronicza minął ponad rok. Część druga miała pojawić się zaraz po pierwszej a tu dluuugo dluuugo nic.

Wśród wnętrz pokazowych można znaleźć też kilka projektów Macieja Zienia. Jeden z nich nazwany Manhattan ma w złożeniu nawiązywać do pierwszych loftów, które powstały w Nowym Jorku.  Aranżując te wnętrze wykorzystano akcesoria z kolekcji Zień Home, oraz meble dedykowane apartamentom. Czy poproszenie Zienia o pomoc to zabieg tylko marketingowy czy też projektant mody stanął na wysokości zadania i można go uznać również za projektanta wnętrz? Przyznam się ze to nie jedyne pytania jakie powstały mi w głowie, gdy siadałam do pisania tego posta. Zobaczcie jakie są moje wnioski.

LOFT MANHATTAN

"Manhattan to niekończące się źródło inspiracji, wyjątkowe miejsce - swoisty tygiel kulturowy, w którym łączą się i przeplatają najróżniejsze style tworzące konglomerat barw i faktur.
Projektując wnętrze Woronicza Qbik w stylu Manhattan chciałem jak najpełniej oddać ten eklektyczny, nowojorski klimat."

Maciej Zień

Jednak przyglądając mu się z bliska bardziej zmierza w stronę penthousa niż loftu. I rzeczywiście wnętrzom bliżej do nowojorskich apartamentów niż loftów nawet w wydaniu soft. Choćby schody bardziej przypominają schody do metra czy na klatkę niż pofabryczne.

W porównaniu z poprzednimi prezentacjami ten “loft” zwraca na siebie uwagę nie samą formą, ale dużą liczbą akcentów dekoracyjnych: rower, rzeźby, bibeloty a nawet jedzenie. Stoli kawowy po środku pochodzi z kolekcji mebli Macieja Zienia.

Muszę przyznać ze naprawdę podobają mi się obrazy wybrane do tego apartamentu.

Widoczne na zdjęciu czerwone STOŁKI BAROWE ONE (2006) zaliczają się do czołówki światowego designu (producent: koszt ok.1100zł):źródło:

Przestrzeń do oglądania  telewizji i relaksu znajduje się w górnej części loftu a nie standardowo w części wypoczynkowej. Sprzęt RTV firmy Sony ustawiony został na szafce z kolekcji Zień Home. Obrazy są autorstwa Róży Kordos oraz Macieja Wieczerzaka. Przepiękny barek to Eichholtz.

Ta łazienka też nie trzyma się kanonów wnętrz poindustrialnych, mogłaby być w każdym innym mieszkaniu w bloku.

• Po pierwsze: jest zamknięta a nie otwarta jak w przestrzeni loftu.
• Po drugie: brakuje w niej typowo technicznych elementów jak pofabryczne lampy, grzejniki, armatura. Ewentualnie te kinkiety mogłyby uchodzić za industrialne, ale na pewno nie przy baterii retro, marmurze !!! (które pasują do wnętrz retro, bogatych apartamentów a nie loftów, gdzie z założenia mieszkali biedni artyści).

• Po trzecie: Elementem bardzo istotnym w loftowych łazienkach na którym spoczywa ciężar całej aranżacji są sprzęty sanitarne. Musza mieć piękny kształt i zachwycać formą. Tutaj właściwie ich nie widać bo są obudowane. Nie mat też wybranej ściany która miałaby skupiać wzrok. Jest po prostu biało.

Łazienka bardzo mnie rozczarowała. Na pewno nie jest to łazienka przeznaczona do loftów a i pan Zień nie “projektował” sprzętów przeznaczonych do loftów. Postanowił je jednak zareklamować i umieścić w projektowanym przez siebie apartamencie.

A co do stylu poindustrialnego czy też do Manhattanu ma ten terakotowy żołnierzyk? Podobno ma symbolizować wielokulturowość  Nowego Jorku. Z założenia jak ma się tak piękne duże okna nie powinno się ich zasłaniać ale czasem chce się mieć trochę prywatności i wtedy trzeba jakoś je zasłonić. Tutaj zastosowano aluminiowe żaluzje Coulisse.

O mój Boże czy te okna mają zasłony? W lofcie?

Kuchnia otwarta na salon, lite drewno dębowe na podłodze a ściany ozdobione sztukaterią,  która jest znakiem rozpoznawczym marki Zień Home. Wszystko pięknie ale widzieliście kiedyś sztukaterię w lofcie?! Sama kuchnia, szafki bez uchwytów w odcieniu szarości idealnie pasują do wnętrza loftu.

Elementami, które naprawdę lubię w tym apartamencie są: ściana w kolorze bakłażana, oraz niezwykle piękna łazienka.

Pięknie prezentuje się połączenie bakłażanowej ściany z błyszczącymi czarnymi płytkami. Glamour: tak, industrial: nie!.

Oprócz wspaniałej barwy bakłażana przede wszystkim zachwyca terakota i glazura pochodząca z kolekcji London ceramiki Zień Home wyprodukowanej przez Tubądzin.  A tu w innej wersji kolorystycznej:

Ktoś zapomniał tu, że projektowanie wnętrz to nie tylko wybranie koloru ścian i podług,  oraz ustawienie mebli. Brakuje mi efektu zaskoczenia, czegoś nietuzinkowego co sprawiłoby, że to wnętrze zapamięta się na dłużej. A jedyne co zapamiętam to zasłony i terakotowy żołnierzyk. Może to też jest sposób.

 źródło:

Podsumowując, pierwszy loft Zienia totalnie mnie rozczarował. Zarówno jeśli chodzi o walory estetyczne jak i trzymanie się założeń stylu poindustrialnego. W porównaniu z widzianymi wcześniej loftami Justyny Smolec Orientem i Industrialem jest duża przepaść.

Zobaczmy jak wypadnie drugi loft pokazowy by Zień a mianowicie Oslo.

LOFT OSLO

Trochę skrytykowałam poprzedni projekt Macieja Zienia, ale spokojnie w lofcie Oslo będzie już lepiej. Między innymi dzięki obrazom, które wprowadzają kolor do wnętrza. Jak sama nazwa wskazuje w założeniu miał być stworzony loft w stylu skandynawskim. Nie jest to takie nierealne jak połączenie dwóch zupełnie sprzecznych kierunków jak glamour i industrialnego. Widziałam już realizacje podobnych projektów.

Pierwsze skrzypce w całym wnętrzu gra przepiękny obraz Róży Kordos podtytułem “Relacje”.  To przedmiot który nadaje ton całemu wnętrzu. Do tego meble w kobaltowym kolorze i mamy całość godną podziwu. Meble o prostych kształtach, bez wyszukanych form, tak typowe dla prostoty Skandynawii. Powinny być z naturalnego drewna a nie z lakierowanego MDFu, ale uznajmy ze to swobodna wariacja na temat stylu skandynawskiego.

Krzesła jak i pozostałe kobaltowe sprzęty pochodzą z kolekcji Diament Zień Home.

źródło:

Podłogę pokrywa bielone drewno:

Marynistyczne wykończenie schodów jest chyba najciekawszym elementem tego loftu. Skąd pomysł na morskie akcenty? Zień nazwał swój loft : “lekką, świetlistą, skandynawską impresją”.  Oto co mówi projektant: “Skandynawia to dla mnie chłodne światło, przestrzeń, naturalność i czystość. Ale tworząc apartamenty pokazowe, musiałem też wyobrazić sobie odbiorcę. W przypadku Oslo jest to dwójka młodych ludzi z małym dzieckiem. Lubią podróżować, mają mnóstwo książek. Cenią prostotę. Kolekcjonują wrażenia, nie przedmioty. Preferują ekologiczny sty życia – zaznacza autor projektu. Z żalem opuszczam tę oazę spokoju – przykład tego futurystycznego jachtu- Chciałem stworzyć wnętrze funkcjonalne, wygodne i zaskakujące– dodaje Maciej Zień – żeby każdy, wchodząc tutaj, pomyślał: w życiu nie pomyślałem że można tak zaangażować loft.

No cóż panie Zień ja tak nie pomyślałam. Widziałam wiele udanych projektów loftów. Ten ma za mało elementów zaskakujących żebym mogła tak pomyśleć. Zdecydowanie bardziej trafiają do mnie aranżacje Justyny Smolec.

To co lubię w tych wnętrzach to dobór kolorów: kobalt, błękit i czerwień:

Pokój dziecięcy, naprawdę nic ciekawego. Zamieniłabym szarość na błękit.

źródło:

Podsumowując: wolałabym żeby Maciej Zień całą swoją uwagę poświęcił jednak projektowaniu ubrań. Chyba że wychodzimy z założenia ze każdy może projektować wnętrza, każdy może projektować ubrania, każdy może być celebrytą i każdy może być szafiarką, ale z różnym skutkiem.

Niezwykły apartament Paola Navone w Paryżu.  W alternatywie do wczorajszych pseudo loftów na Woronicza dziś wnętrza stworzone ręką prawdziwej artystki. Tu nie chodzi o otaczanie się ładnymi przedmiotami. Ona tworząc wnętrza nadaje im zupełnie nowy wymiar. Zaskakujący, świeży, niepowtarzalny. Niektóre rzeczy nie są tym czym się wydają, bo jak określić urządzenie sypialni w łazience wyłożonej glazurą? Niezwykłe dekoracje i meble np. zamiast jednego dużego stolika kawowego użyła 5 mniejszych o identycznym kształcie, ale każdy wykonany z innego materiału lub inaczej ozdobiony. Aranżacje stworzone przez Paolę Navone zapadają w pamięć a człowiek w każdym wnętrzu odkrywa coś nowego. Wędrówka po jej apartamentach choć są tylko zdjęciami na monitorze jest ekscytująca.

Wspomniane już wcześniej 5 stolików kawowych. Każdy inaczej ozdobiony. Za ich stworzenie odpowiada Poliform.  Zaskakujące rozwiązanie jak na wnętrze mieszkalne. Długa kanapa nazywa się "Maroko” i jest do kupienia w Casa Milano Home.

Krzesło na szafie? Nic mnie nie zdziwi...

Loftowa lampa w stylu anglepoise giant 1228 góruje nad salonem.

W białej przestrzeni wręcz błyszczy czerwony kwiatowy żyrandol. Mnie kojarzy się z dekoracjami z wiejskich chat i kolorowymi pająkami – żyrandolami wykonanymi z kolorowego papieru i słomy mówiącymi o tym, że w domu jest panna na wydaniu.

Jako dekoracje błękitne ceramiczne wazony doczepione do ściany oraz krzesła ozdobione czerwonymi sznurkami.

Ściany z kamienia pomalowanego na biało oraz kuchnia ze stali nierdzewnej. Zamiast oddzielania kuchni od jadalni drzwiami, zastosowano biała zasłonę. Kilka elementów kolorystycznych ożywia wnętrze.

Oprócz stali i kamienia użyto jeszcze marmurowych blatów.

Stół w jadalni został stworzony z desek pomalowanych na czarno. Wokół stołu metalowe zielone krzesła. Wystrój nieco kosmiczny dzięki połączeniu bieli, stali i czerni oraz zieleni. Na meblach przemysłowych wspaniała kolekcja szklanych słoików. Jak ładnie komponuje się zieleń szkła z krzesłami jadalni.

Niezwykła kolekcja foteli, do tego pufy ...jest egzotycznie.

Piękna czerwono niebieska sypialnia z azjatyckimi motywami.

Dwie chińskie szafki, figurki pochodzące z Chin oraz dwa pergaminy. Wszystko utrzymane w kolorystyce czerwono niebieskiej.

Przez moment myślałam, że to łazienka, ale moim oczom zamiast wanny ukazało się białe łóżko. Niezwykłe. Sypialnia sąsiaduje z łazienką w której użyto tych samych płytek.

1.źródło: 2.źródło:

Kochani zgodnie z obietnicą, że ostatni tydzień miesiąca będzie tygodniem kolorów chciałabym zaprosić Was do zabawy i publikacji postów o wnętrzach w kolorze pomarańczowym. Tak jak pisałam wcześniej blogerki kulinarne mają swoje tygodnie smaków poświęcone jednemu produktowi a my mamy tygodnie kolorów. W tym tygodniu kolor wybraliście sami biorąc udział w ankiecie. Daliście mi zadanie niełatwe bo kolor pomarańczowy nie jest top trend w tym roku. Zaczęłam już szperać w starych magazynach wnętrzarskich i może coś znajdę. Głosować na kolory nadal możecie w końcu trzeba coś wybrać na ostatni tydzień marca. Zabawa zaczyna się w piątek.

Zasady są proste.

1. Tydzień trwa od piątku 21.02 do piątku 28.02

2. Wystarczy zamieścić post dotyczący koloru pomarańczowego we wnętrzach i zamieścić w nim to zdjęcie, podpięte linkiem do mojego dzisiejszego posta.

3.  W komentarzach do dzisiejszego posta wkleić link do Waszego artykułu. Zebranie linków w jednym miejscu ułatwi mi podsumowanie.

A ja moi drodzy wciąż zachodzę w głowę skąd taki wybór?

Zainteresowani, jak to może wyglądać? Nie będę Was trzymać w niepewności. Wygląda wspaniale. Jest biało i niezwykle. Zaprojektowane przez Paola Navone . Znacie ją z zakręconego soft loftu w Paryżu.

źródło:

Paola Navone miała zadanie niełatwe, właścicielka Andrea Falkner Campi poprosił ją o zaprojektowanie 500 metrowej stodoły. Spójrzcie  tylko jak genialnie sobie poradziła. Połączenie drewna i sześciokątnych płytek wygląda fantastycznie.

Wokół stołu ustawiono krzesła. Każde zupełnie inne.

Trochę jak wnętrze letniego domu: biel, drewno i błękitny zegar. Zrobiło się jakoś tak wakacyjnie.

Śliczne olejowane, drewniane schody.

Umywalka jak foremka do tarty i nietypowo kran wychodzący z białej, ceglanej ściany. Do tego zupełnie nietypowy stolik pod umywalkę.

W całej przestrzeni mieszkalnej utrzymanej w tonacji biało czarnej pojawiają się nieliczne elementy kolorystyczne np. wazony w kolorze szmaragdowym, stojące w oknach kuchni.

Zarówno kanapa oprawiona w białe marszczone płótno, jak i płócienne żyrandole są ulubionymi elementami wnętrz w stylu Paoli Navone. W swoim paryskim apartamencie też takie zastosowała. Lampy zaprojektowane przez Mark Eden Schooley

Drewniany stół stworzony z długich drewnianych desek pomalowanych na ciemny brąz(kolejny element który możemy spotkać w mieszkaniu projektantki).

Artystka jaką jest Paola Navone nie boi się stosować kilku takich samych elementów we wnętrzu. W jej apartamencie można zobaczyć 5 stolików o takim samym kształcie, ale różnej fakturze. W tym korytarzu stawiła trzy takie same czarne industrialne lampy - Manana Floor Lamp stworzona przez Design House Stockholm.

Przepiękna jasna łazienka. Wolnostojąca wanna od Water Monopoly na tle białej cegły.

Szary, niezabudowany prysznic. Przepiękna posadzka, która z prysznica przechodzi do łazienki gdzie stoi wanna.

Wiszący kominek w części wypoczynkowej jest bardzo intrygującym elementem wnętrza. Świetnie sprawdza się w tak wysokich i dużych przestrzeniach. Mamy jasno zaznaczone centrum ogniska domowego.

Bardzo interesujący stolik kawowy. Najprawdopodobniej użyto  do niego kół od kolejki lub innego pojazdu szynowego. Przynajmniej tak to wygląda. W salonie również pojawiają się nieliczne przedmioty w kolorze szmaragdowym. Kolorystyka wnętrz jest bardzo jednolita, właściwie ogranicza się do 6 kolorów: szmaragdu w dodatkach, czerni i bieli jako dwóch kolorów podstawowych, gdzieniegdzie przełamanych szarością, lub beżem, oraz ciemnym brązem głownie na podłodze.

źródło: